Çanakkale Geçilmez!

Ne ortaokul çocuklarına verilen dönem ödevleri, ne liseli kızlara okutulan hamaset dolu şiirler, ne tarikatların kitleler halinde gezileri ve o gezilere eşlik eden ebesini ak sakallı dedeler kovalayan embesil hoca’ül rehberler… Bu savaşın, bu zaferin, bu mücadelenin, bu varoluşun tek bir anlamı var, milyon anlam içinde. O da büyük önderin Anzaklara yazdığı mektupta saklıdır. O mektup ki, bugün Avustralya’da, Yeni Zelanda’da o büyük önder için anıtlar yapılmasına sebep olmuştur. Gerisi laf-ü güzaftır… Anlayabilen için de, anlayamayan için de…

Bu Memleketin toprakları üstünde kanlarını döken kahramanlar! Burada dost bir vatanın toprağındasınız.

Huzur ve sükun içinde uyuyunuz. Sizler Mehmetçiklerle yanyana koyun koyunasınız.

Uzak diyarlardan evlatlarını harbe gönderen analar! Gözyaşlarınızı dindiriniz. Evlatlarınız bizim bağrımızdadır, huzur içindedirler ve huzur içinde rahat rahat uyuyacaklardır. Onlar bu toprakta canlarını verdikten sonra artık bizim evlatlarımız olmuşlardır.

Mustafa Kemal

Merkalısına not: Anzakları, hep Avustralya’da yaşayan yerli bir halk olarak bilirdim. Ya öyle öğrettiler ya da bu algı kendiliğinden oluştu kafamda, bilemiyorum. Salak eğitim sisteminin, salak izlerinden birisi olması muhtemel. ANZAC, Australian and New Zealand Army Corps’un kısaltmasıymış. Yani İngiliz Krallığı’nın Avustralya ve Yeni Zelanda’dan topladığı ordunun adı. O kadar.